حقایقی درباره سفر با هواپیما که پیش از این نمیدانستید!
فهرست مطالب
- 1- 3 درصد از حس چشایی در هواپیما از بین میرود!
- 2- درب دستشویی به روی مهمان دار قفل نمیشود
- 3- غذای خلبان و کمک خلبان با مسافران متفاوت است
- 4- خدمه هواپیما به ازای ساعتهایی که در آسمان هستند حقوق میگیرند
- 5- هوای داخل هواپیما به خشکی هوای صحراست
- 6-بدن شما در هر یک ساعت پرواز 227 گرم آب از دست میدهد
- 7- کم شدن نور هواپیما هنگام برخواستن و نشستن دلیل علمی دارد
- 8- سوراخ کوچک روی پنجره از شما محافظت میکند
- 9- اگزوز هواپیما بیشتر از سوانح هوایی تلفات دارد!
- 10- هر توربولانس تنها چند سانتی متر شما را به پایین می اندازد
- 11- طول بالهای یک ایرباس دو برابر ارتفاع اولین پرواز است
- 12- یک بویینگ 747 بین 240 تا 270 کیلومتر سیم کشی دارد
- 13- انتهای هواپیما ایمن ترین قسمت برای نشستن است
- 14-هواپیماها میتوانند با یک موتور پرواز کنند و بدون موتور فرود بیایند
- 15-از نظر فنی مرگ در هواپیما غیرممکن است!
- 16- در هر لحظه 9700 هواپیما و یک میلیون و 200 هزار نفر در آسمان به سر میبرند
- 17 – شناسایی هواپیماهای دیگر برای خلبان
- 18- هنوز در بسیاری از هواپیماهای مسافربری زیر سیگاری وجود دارد
- 19-سرعت هواپیما
- 20-در هواپیما به شدت احساساتی میشوید؟ شما تنها نیستید!
- 21- سوخت هواپیما
- 22- چرا سفر با هواپیما ایمنتر است؟
بیشتر از 100 سال از اولین سفر هوایی ” برادران رایت ” میگذرد. در دنیای امروزی سوار شدن هواپیما به اندازه سفر با اتوبوس و خودروی شخصی عادی و پیش پا افتاده است. گرچه که ایمنی و خدمات بهتر، هواپیما را به پرطرفدار ترین وسیله نقلیه تبدیل کرده است.
امروز تصمیم گرفته ایم با شما نکاتی جالب از پرواز با هواپیما در میان بگذاریم. حقایقی شگفت انگیز که ممکن است تا به حال از آن خبری نداشته اید و نکاتی که باعث میشود نگاهتان به این دست سازه غول پیکر تغییر کند!
1- 3 درصد از حس چشایی در هواپیما از بین میرود!
حدود 3 درصد از حس چشایی شما در ارتفاع از بین میرود. برای همین است که غذا و خوراکی های هواپیما کم مزه تر از غذاهای عادی به نظر می آید.
موضوع جالب تر این است که مزه بعضی نوشیدنی ها به خاطر ارتفاع تغییر میکند و ممکن است دلچسب تر از قبل هم باشد. مثلا آب گوجه فرنگی در بیشتر ایرلاین های خارجی متقاضی بیشتری از مغازه ها و فروشگاهها دارد چون به نظر مسافران این آب میوه در هواپیما مزه بهتری میدهد!
2- درب دستشویی به روی مهمان دار قفل نمیشود
این تصور که مسافری میتواند درب دستشویی را روی مهماندارها قفل کند کاملآ اشتباه است. روی درب بیرونی سرویسهای بهداشتی دکمه ای وجود دارد که مهمان دار ها قبل از بلند شدن و نشستن هواپیما با فشردن آن مانع از باز و بسته شدن میشوند.
اگر کسی تصمیم گرفت خودش را داخل دستشویی هواپیما حبس کند باید در جریان باشد که این درها از بیرون به راحتی قابل باز شدن هستند!
3- غذای خلبان و کمک خلبان با مسافران متفاوت است
گرچه این موضوع به عنوان یک قانون در سازمان هوانوردی جهانی به ثبت نرسیده است اما بیشتر ایرلاین ها به خاطر مسائل ایمنی غذای متفاوتی برای خلبان و کمک خلبان سرو میکنند.
4- خدمه هواپیما به ازای ساعتهایی که در آسمان هستند حقوق میگیرند
در اعتصابات اخیر کارکنان شرکتهای هوایی، توافقاتی به تصویب رسید که بر اساس آن خلبان ها و مهمانداران فقط به ازای ساعتهایی که در هوا هستند حقوق دریافت میکنند. پس یادتان باشد که تاخیر و مشکلات پیش از سوار شدن به خدمه پرواز ربطی ندارد.
5- هوای داخل هواپیما به خشکی هوای صحراست
شاید خودتان هم در هواپیما متوجه شده باشید که چطور پوست دستتان زبر شده و گلویتان مثل یک سمباده خشک است . فشار هوا در کابین به گونه ای تنظیم میشود که از نظر خشکی به هوای یک صحرای بی آب و علف برسد. هوای داخل هواپیما به خشکی هوای صحراست.
6-بدن شما در هر یک ساعت پرواز 227 گرم آب از دست میدهد
خشکی هوای کابین باعث از بین رفتن آب بدنتان هم میشود. این مقدار آب به ازای هر ساعت 227 گرم یا 8 انس است. مقداری که با یک ضرب و تقسیم ساده به 2 لیتر در 10 ساعت پرواز میرسد.
پس نوشیدن آب در هواپیما را فراموش نکنید!
7- کم شدن نور هواپیما هنگام برخواستن و نشستن دلیل علمی دارد
یکی از دلایل این تغییرات نوری این است که چشم مسافران به تاریکی عادت کند تا در زمان اضطرار ، وقتی که چراغ ها خاموش میشوند، رفت و آمد و فرار با هرج و مرج مواجه نشود.
8- سوراخ کوچک روی پنجره از شما محافظت میکند
تا به حال به سوراخ کوچکی که در پایین شیشه پنجره هواپیما قرار دارد دقت کرده اید؟ اسم این منفذ کوچک را ” روزنه نفس ” گذاشته اند. روزنه نفس باعث میشود تا هوای گرم در داخل کابین باقی بماند، فشار هوا متعادل باشد و اگر اتفاقی برای شیشه بیرونی افتاد، شیشه داخلی آسیبی نبیند.
9- اگزوز هواپیما بیشتر از سوانح هوایی تلفات دارد!
هر سال کمتر از 1000 نفر در سوانح هوایی جان خود را از دست میدهند. آماری که از مجموع حوادث هوایی هواپیماهای کوچک و بزرگ گرفته شده است.
این در حالی است که طبق آخرین بررسی های سازمان ام آی تی ، سالانه 10 هزار مرگ به دلیل آلودگی هوایی ناشی از سوخت هواپیما گزارش میشود.
10- هر توربولانس تنها چند سانتی متر شما را به پایین می اندازد
به گفته خلبانان ، توربولانس های معمولی تنها بین 30 تا 60 سانتی متر هواپیما را تکان میدهند. البته که این عدد در آب و هوای طوفانی ممکن است به بیش از چند متر هم برسد.
11- طول بالهای یک ایرباس دو برابر ارتفاع اولین پرواز است
” ویبلر ” و ” اورویل ” رایت توانستند برای اولین پرواز تا ارتفاع 38 متری بالا بروند. این در حالی است که طول بال بزرگترین ایرباس تجاری ، ایرباس 380، به حدود 80 متر میرسد.
12- یک بویینگ 747 بین 240 تا 270 کیلومتر سیم کشی دارد
مسافتی که به اندازه سفری کوتاه از شهری تا شهر دیگر است!
13- انتهای هواپیما ایمن ترین قسمت برای نشستن است
همان طور که به شما گفتیم سوانح هوایی از نادرترین اتفاقات دنیای این روزهاست. با این وجود ، طبق آخرین مطالعه ای که توسط مهندسان هوایی بر روی حوادث 36 سال اخیر پروازها صورت گرفته است، مسافرانی که در قسمت انتهایی یا دم هواپیما نشسته اند شانس بیشتری برای زنده ماندن داشتند.
14-هواپیماها میتوانند با یک موتور پرواز کنند و بدون موتور فرود بیایند
هواپیماهای مسافرتی به گونه ای طراحی شده اند که میتوانند با یک موتور سالم پرواز کنند و بدون قدرت هیچ موتوری به زمین بنشینند.
15-از نظر فنی مرگ در هواپیما غیرممکن است!
اگر مسافری در طول پرواز از دنیا برود خدمه هواپیما به دلایل قانونی نمیتوانند فرد فوت شده را مرده حساب کنند! تنها کار قابل انجام در این زمینه این است که جنازه فرد متوفی به صندلی های خالی ارجاع داده شود. اگر هم صندلی خالی در قسمتهای عادی موجود نبود صندلی های قسمت بیزنس یا فرست کلاس مورد استفاده قرار میگیرد!
16- در هر لحظه 9700 هواپیما و یک میلیون و 200 هزار نفر در آسمان به سر میبرند
بر اساس سرویس های ردیابی هوایی، به طور دقیق در هر لحظه از شبانه روز 9728 هواپیما و یک میلیون و 270 هزار نفر در آسمان به سر میبرند. با این آمار شاید بتوانیم آسمان را جزو کشورهای محبوب به حساب بیاوریم!
17 – شناسایی هواپیماهای دیگر برای خلبان
روی بال چپ، چراغی قرمز و روی بال راست چراغی سبز وجود دارد. دیدن هواپیماهای دیگر برای خلبانان در ساعات تاریکی دشوار است. به همین دلیل هر هواپیمایی در بال چپ خود چراغی قرمز و در بال راستش چراغی سبز دارد. این موضوع به خلبان ها کمک میکند تا به راحتی متوجه شوند هواپیماهای دیگر چه مسیری را دنبال میکنند.
18- هنوز در بسیاری از هواپیماهای مسافربری زیر سیگاری وجود دارد
بیش از 25 سال است که سیگار کشیدن در هواپیما ممنوع شده اما با این وجود بیشتر هواپیماهای خارجی به زیر سیگاری مجهز هستند!
19-سرعت هواپیما
در هنگام برخاستن و فرود ، هواپیماها بین 150 تا 200 مایل در ساعت حرکت می کنند. این سرعت معادل 240 تا 320 کیلومتر در ساعت است!
20-در هواپیما به شدت احساساتی میشوید؟ شما تنها نیستید!
چند سال پیش شرکت هواپیمایی ویرجین مطالعات علمی در صفحه فیسبوک خود انجام داد . بر اساس نظر سنجی که این شرکت در صفحه خود گذاشته بود 41 درصد مردان به این موضوع اشاره داشتند که موقع تماشای فیلم غمگین در هواپیما به راحتی به گریه می افتند. همچنین به طور کلی 55 درصد شرکت کنندگان این نظر سنجی اعتراف کردند که در هواپیما بیشتر از قبل احساساتی میشوند.
21- سوخت هواپیما
بویینگ 767 به اندازه 1200 مینی وَن سوخت ذخیره میکند. ذخیره سوخت این هواپیما به اندازه 24 هزار گالن است که در 28 دقیقه پر میشود. بوئینگ 787 می تواند 10 هزار مایل با یک مخزن بنزین پرواز کند. این موضوع به این معنی است که بوئینگ 787 میتواند به دور کره زمین پرواز کند و تنها دو بار برای گرفتن سوخت توقف داشته باشد.
22- چرا سفر با هواپیما ایمنتر است؟
اکثر سوانح هوایی مرگبار نیستند. (از میان ۳۰۱ سانحهی هوایی رخداده در طول ۱۰ سال گذشته، کمتر از یک چهارم آنها منجر به مرگ مسافرین شده)، اکثر سانحهها از نوع کم شدن ارتفاع هواپیما یا سر خوردن آن روی باند فرود و برخوردش با یک تپهی خاکی در پایان باند یا همین نوع اتفاقهاست که تلفات جانی چندانی ندارند.
اگر تعداد سفرهای هواییتان زیاد باشد، شاید داستان خلبانی که پس از فرود با این جمله از مسافران خود خداحافظی کرد را شنیده باشید: «امنترین بخش سفر شما هماکنون به پایان رسید». این فقط خودستایی و اغراق یک خلبان نیست؛ بلکه حقیقتیست که بسیاری از مسافرین هوایی قدرش را به درستی نمیدانند. در ادامه این مقاله را بخوانید.
دفعهی بعد که پس از خروج از فرودگاه دارید سوار تاکسی میشوید تا به مقصد نهایی خود برسید، این را در نظر بگیرید که واقعا درمورد رانندهای که جانتان را در دستاناش گذاشتهاید چه میدانید؟ چهقدر به اتومبیلی که سوار آن شدهاید رسیدگی شده؟ از پنجره به بیرون نگاه کنید. آیا تمام چراغهای راهنمایی به درستی کار میکنند؟ آیا وضعیت جاده مناسب است؟ باقی رانندهها چه؟ کجا و چهطور رانندگی را یاد گرفتهاند؟ چهقدر نکاتی مثل خواب کافی یا هدم مصرف داروهای خواب آور را رعایت کردهاند؟
ایمنی، مجموعهای از اطلاعات مختلف درمورد یک ریسک است که در نهایت تبدیل به عمل میشوند، و هیچ یک از انوع حملونقل به اندازهی حملونقل هوایی مجموعهی گستردهتری از خطاهای انسانی و ماشینی را پوشش نداده و پیشبینی نکردهاند. نتیجه اینکه احتمال هرگونه تلفات جانی هنگام پیش رفتن با سرعت ۵۰۰ مایل بر ساعت در ارتفاع ۶ مایلی از سطح زمین، از هر نوع حملونقل کمتر است. از صندلیهای هواپیما گرفته تا هوای کابین، مسیر و ارتفاع پرواز، همهی تصمیمات در صنعت هواپیمایی تجاری پس از بررسی کامل و در نظر گرفتن تمام تاثیرات آن روی ایمنی پرواز اتخاذ میشوند.
در ۵۰ سال اخیر، خطوط هواپیمایی مسافربری در مجموع نزدیک به ۱ میلیارد ساعت پرواز داشتهاند که باعث شده مسئلهی جمعآوری دادههای مختلف در این صنعت با دقت و وسواس بیشتری دنبال شود و جریان دائمی اطلاعات، موجب بهبود روز افزون طراحی هواپیماها و موتورهایشان گردد. «بیل بوزین» نایب رئیس ایمنی پروازها در شرکت ایرباس آمریکا در این باره میگوید «ما در حال بهتر شدن و پیشرفت روز افزون هستیم». به گفتهی وی، اطلاعات گستردهی به دست آمده، به مهندسین صنعت هوایی درک واقعیتری از محدودیتهای ماشینهای به کار رفته در صنعت میدهد.
بوزین میگوید «در گذشته بال هواپیما با طول دوبرابر طراحی میشد» و این بدترین وضعیتی بود که یک هواپیما میتوانست با آن روبهرو شود. اما امروزه تولیدکنندگان میدانند که در دنیای واقعی چه میگذرد و این باعث تسهیل روند بهبود در طراحیها شده، که میتواند یک تغییر اساسی و جدی در حوزهی ایمنی پرواز ایجاد کند.
در پروازهای امروزی خلبان بیشتر نقش تحلیلگری و مدیریت اطلاعات را بر عهده میگیرد و بخش قدرتی و عضلانی کار به عهدهی فنآوریهای جدید است. موقعیتیابی جهانی به کمک ماهوارهها، نمایشگرهای پیشرفته و ارتباطات از راه دور باعث شدهاند پروازهای امروزی دارای درجهای از دقت باشند که پیشتر ممکن نبود. «جولی اودانل» یکی از سخنگویان شرکت بوئینگ میگوید «در دهههای ۵۰ و ۶۰ میلادی، حادثههای مرگبار تقریبا به ازای هر ۲۰۰هزار پرواز یک بار رخ میداد.
اما رکورد ایمنی جهانی در حال حاضر بیش از ده برابر بهتر شده است یعنی سوانح مرگبار به ازای بیش از ۲ میلیون پرواز یک بار اتفاق میافتند». وسایل جدید تعبیهشده در کابین خلبان که او را از عوارض زمین و پستی و بلندیهای پیش رو و مسیر هواپیماهای دیگر باخبر میسازند، بیشترین تاثیر را در بهبود این آمار داشتهاند. البته تنها وسایل جدید نیستند که باعث بهبود خلبانی شدهاند.ممکن است تعجب کنید اما به جایی که شما در آن مینشینید هم به اندازهی کابین خلبان توجه میشود. جادار یا تنگ، فرستکلاس یا اکونومی فرقی نمیکند، تمام صندلیهای هواپیما باید استانداردهای خاصی از لحاظ دوام و محافظت هنگام برخورد سر (در صورت حادثه) را رعایت کنند. صندلیهای هواپیماهای مدرن میتوانند در برابر نیرویی که ۱۶ برابر نیروی جاذبه شدت داشته باشد نیز مقاومت کنند. «دیوید اسه» که یک مهندس تست و آزمایش است درمورد این رقم میگوید «وقتی که یک هواپیمای در حال حرکت به طور کاملا ناگهانی بایستد، چنین فشاری ایجاد میشود». اما محافظت از صندلیها به اینجا ختم نمیشود. پارچههای استفاده شده و بالشها همه از جنس الیاف ضدآتش هستند و خودبهخود خاموش میشوند و دودهای سمی نیز منتشر نمیکنند. حتی موادی که در ساخت پشت صندلی استفاده میشوند نیز مورد آزمایشهای مختلف قرار میگیرند تا اطمینان حاصل شود که نمیتوانند ضرر خاصی ایجاد کنند. پوشش بیرونی و عایق کابین مسافران نیز ضدآتش است و چراغهای اضطراری نیز نزدیک به کف کابین قرار دارند. «اودانل» از شرکت بوئینگ میگوید این کار باعث میشود تا در صورت پر شدن کابین از دود، مسافرین بتوانند به راحتی در خروجی را پیدا کنند.
چیزی که به خاطر سپردناش بسیار مهم است: اکثر سوانح هوایی مرگبار نیستند. (از میان ۳۰۱ سانحهی هوایی رخداده در طول ۱۰ سال گذشته، کمتر از یک چهارم آنها منجر به مرگ مسافرین شده) به گفتهی اسه، اکثر سانحهها از نوع کم شدن ارتفاع هواپیما یا سر خوردن آن روی باند فرود و برخوردش با یک تپهی خاکی در پایان باند یا همین نوع اتفاقهاست که تلفات جانی چندانی ندارند.
ممکن است هواپیماها و خلبانها ستارههای نمایش در صنعت هوایی تجاری باشند، اما در پشت صحنه یک سیستم جدید کنترل ترافیک هوایی در حال ساخته شدن است که در آن هواپیماهایی که با استفاده از سیستم جیپیاس کنترل میشوند، از مسیرهای برنامهریزیشده عبور میکنند و در عین حال ارتباطشان با هم و با زمین را قطع نمیکنند. این سیستم با گذشته و استفاده از نقشه و تختهسیاه و تعیین مسیر هواپیما با مداد و کاغذ بسیار متفاوت است. با وجود بیش از ۲۸ میلیون پرواز صورتگرفته در طول سال گذشته، پروسهای بسیار هوشمند برای مدیریت مناسب و ایمن تعداد بالا و در حال رشد ناوگانهای هوایی لازم است.
به گفتهی «کن شپرو» مدیر بازاریابی شرکت GE، بسیاری از هواپیماهای امروزی توانایی پرواز در یک پنجرهی جغرافیای کاملا مشخص را دارند، به صورتی که «موقعیت افقی آنها بیشتر از یک طول بال و موقعیت عمودیشان بیشتر از ارتفاع دم هواپیما» است، تا از محدودهی تعیینشده خارج نشود. اتصال سیستمهای روی زمین با سیستمهای نصبشده در هواپیما در واقع بزرگراههایی را در آسمان ایجاد میکند که هیچکس از محدودهی آنها خارج نمیشود.
برگردان از
www.thrillist.com/travel/nation/