برخورد صحیح با حیوانات در سفر

حتما برای شما هم پیش آمده که در مسیر سفر و استراحت در طبیعت، با حیوانات و برخی گونه های جانوری مواجه شده باشید.برخورد شما با این حیوانات چگونه بوده است؟ به آنها غذا داده اید یا آنها را از مسیرتان دور کرده اید؟ یا شاید هم توجهی نشان نداده اید و ترجیح دادید تا راهتان را ادامه دهید؟

طبیعت ایران از کوهها و جنگلهای شمالی گرفته تا بیابانهای مرکزی و دریاهای جنوبی، حیات وحش منحصر به فردی دارد.از خرسهای قهوه ای خطرناک تا یوزپلنگان پرسرعتی که تعداد آنها رو به کاهش است.

اینکه ما طبیعت و حیات وحش متنوعی داریم قطعآ شانس بزرگی است، اما چنین موضوعی از مسئولیت ما نسبت به این طبیعت کم نمیکند.

با رعایت نکات زیر می توانید نسبت به گونه های جانوری که در طبیعت دیده میشوند اقدامات درست را انجام دهید و بدین ترتیب سفر بهتری را تجربه کنید.

مطالعه کنید!

بسیاری از اتفاقات مربوط به حیات وحش با انجام کمی تحقیق و مطالعه حل میشود.

گردشگران باید آخرین اخبار و اطلاعات مربوط به پارک یا جنگلی که بازدید میکنند را در اختیار داشته باشند.در مورد قوانین خاص پارک و فعالیت حیوانات سؤال کنند و با نگهبانان طبیعت و محیط بانان در تماس باشند.

مسافران همچنین باید در آخرین اخبار مقصد خود به روز باشند. محیط بانان و نگهبانان طبیعت میتوانند به شما اطلاع دهند که آیا مسیرهای خاص به دلیل فعالیت حیوانات یا فصل جفتگیری و مهاجرت بسته شده است یا نه.

علاوه بر این سایتهای گردشگری و حیات وحش مرجع خوبی برای اطلاعات و اخبار جدید هستند.

از حیوانات فاصله بگیرید

گاندو یا تمساح های پوزه کوتاه را در نظر بگیرید. این گونه جانوری بیشتر در جنوب کشور و منطقه سیستان و بلوچستان زندگی میکند. گاندوها میتوانند صدمات سنگین جسمی به طعمه خود وارد کنند و حتی منجر به کشتن انسانها شوند.

واضح است که برای دوری از هر خطر باید فاصله مناسب در زیستگاه این حیوان را رعایت کرد و حتی المقدور وارد آب و محدوده زندگی آنها نشد. گاندوها می توانند خیلی سریع حرکت کنند. آنها در آب خطرناکتر از خشکی هستند و با فاصله کوتاهی به طعمه خود نزدیک میشوند.

حیوانات دیگری مانند خرس قهوه ای یا گرگ می توانند به اندازه گاندوها کشنده باشند. در تمام دنیا هر سال تعداد زیادی از افراد به دلیل حمله خرسهای قهوه ای زخمی میشوند. آنها ممکن است کم تحرک به نظر برسند، با این حال غیرقابل پیش بینی هستند و در یک لحظه به سرعت حرکت می کنند. سرعت دویدن برخی از آنها میتواند حتی بیشتر از یک اسب باشد.

بطور کلی باید تا حداقل 100 متر از حیوانات بزرگی مثل خرس، گرگ و گربه های وحشی فاصله داشت. برای دیگر حیوانات وحشی این فاصله تا 20 متر ضروری است.

به حیوانات غذا ندهید!

تحت هیچ شرایطی به حیوانات غذا ندهید. حتی اگر به نظر می آید که گرسنه باشند، وزن کمی دارند یا از شما غذا میخواهند.

غذا دادن به حیوانات وحشی، باقی گذاشتن مواد غذایی در طبیعت یا دفع غیر صحیح زباله ،به حیوانات می آموزد که از غذای انسانها تغذیه کنند. هنگامی که حیوانی طعم غذای انسان را بچشد، ممکن است به جای اینکه دنبال غذای خود باشد به سراغ دیگر منابع غذایی برود.

روباه و خرس ممکن است با خوردن غذای انسانها دوباره به محل اقامت برگردند و با پرخاش بیشتری به دنبال غذا باشند. به این ترتیب میتوانند به اردوگاهها یا محل زندگی انسانها نزدیک شوند و خسارات غیرقابل پیش بینی برجا بگذارند.

تغذیه حیوانات وحشی در پارکهای ملی غیرقانونی است و طبق قانون ملی پارک های برخی کشورها، این رفتار جریمه سنگینی در پی دارد.

7 اصل مهم کمپینگ

قبل از رفتن به سمت هر طبیعتی اطمینان حاصل کنید که با 7 قانون اصلی کمپینگ آشنا هستید:

– برنامه ریزی کنید و آماده باشید

– روی سطوح با دوام کمپ بزنید

– زباله ها را به درستی در کیسه های مخصوص انتقال دهید

– هرچه پیدا کردید در جای خود رها کنید

– اثرات آتش روشن کردن را به حداقل برسانید

– به حیاط وحش احترام بگذارید

– مراقب بازدید کننده های دیگر باشید

به خاطر داشته باشید که وسایل شما به گونه ای روی زمین باشد که باعث توجه احتمالی حیوانات وحشی نشود. غذاهایی که بوی قوی دارند بهتر است در ظروف در بسته و در خودرویتان نگهداری شوند.

حیوانات وحشی به اشیایی غیر از غذا هم واکنش نشان میدهند : زباله ها، ظروف، گلدان و قابلمه، اجاق گاز، کولر و حتی مواد بهداشتی مانند صابون، شامپو و خمیر دندان. به محض استفاده هرکدام از این وسایل، آنها در جای مخصوص و دور از دسترس قرار دهید.

لمس حیوانات ممنوع!

برخی از بازدید کنندگان شجاعت زیادی در لمس، دست زدن و جابه جایی حیوانات دارند. شما اینگونه نباشید!

جانوران حیات وحش علاقه ای به کنترل شدن ندارند. شما با اینکار به خود و زندگی آنها صدمه میزنید. ممکن است حیوان با لمس شما خشمگین شده و حمله کند. ممکن است دست زدن به آنها بیماری و حساسیتهای پوستی ایجاد کند.

وحشتناک است که بدانید شما با جابه جایی حیوانات بدون اینکه بفهمید آنها را در معرض نابودی قرار میدهید. یک لاکپشت کوچک در صورت جابه جایی میتواند دچار استرس شود.مثانه این حیوان در اثر استرس از بین میرود و بدین ترتیب آب مورد نیاز خود برای زنده ماندن را در طولانی مدت از دست می دهد! حتی فکر کردن به این موضوع هم ناراحت کننده است!

علائم را بخوانید و از آنها پیروی کنید

هر علامتی در طبیعت باید مورد مطالعه و احترام قرار بگیرد. این علائم نه تنها باعث ایمن بودن حیات وحش میشود، بلکه از جان شما در برابر حیوانات عادی و حیواناتی که در حال جفت گیری هستند و می توانند برای انسان بسیار پرخاشگر و خطرناک باشند محافظت میکند.

مسیرهای پیاده روی در پارک های ملی به گونه ای طراحی شده اند که در عین حفظ امنیت و محافظت از محیط زیست، شما را به جالب ترین مکان های پارک برسانند. همیشه در مسیرهای مشخص مشخص شده بمانید.

با محیط بانان همکاری کنید

در صورت دیدن هر حیوان خطرناکی محیط را به سرعت ترک کنید و این موضوع را با محیط بانان در جریان بگذارید.مسئولان پارک از اطلاعات شما برای اطلاع رسانی سایر مسافران استفاده خواهند کرد و در صورت لزوم بازدید بخشهایی از طبیعت را متوقف میکنند.

اگر حیوانات بیمار یا مرده ای را مشاهده کردید، مداخله نکنید و این موضوع را به نگهبانان طبیعت گزارش دهید.

ساعات طبیعت گردی : بعد از صبحانه تا قبل از غروب

حیات وحش بیشترین فعالیت را در سحر و بعد از غروب آفتاب دارد. برای جلوگیری از مواجهه ناخواسته با حیوانات وحشی، بعد از صرف صبحانه و قبل از صرف شام ،به مسیرهای طبیعت گردی بروید.

برای امنیت بیشتر، همیشه در طول روز پیاده روی کنید و قبل از عزیمت، وضعیت آب و هوا و مسیر را در نظر بگیرید. همیشه به کسی بگویید که کجا می روید و چه زمانی انتظار دارید که برگردید.

هوشیار باشید و نبست به محیط آگاهی داشته باشید

غافلگیر شدن یک حیوان وحشی می تواند باعث استرس و تحریک آن حیوان شود. به دقت به علائم اطرافتان که از نزدیک بودن یک حیوان خبر میدهد آگاه باشید.

ردپای تازه،خاک کنار رفته و لایه های پوست درخت میتوانند حرفهایی برای گفتن داشته باشند. اگر خود را در منطقه ای با نشانه هایی زیاد می یابید که ممکن است حیات وحش در نزدیکی آن باشد، با فاصله کمی از دیگران حرکت کنید و منطقه را ترک نمایید.

با دقت قدم بزنید

چه در ساحل باشید و چه در جنگلی پردرخت، بهتر است که نگاهتان به قدمهایتان باشد. مبادا که لانه پرنده یا لاکپشتها را لگد کنید. به یاد داشته باشید که این شما هستید که وارد خانه حیوانات شده اید، پس با تمام وجود از حیات وحش و طبیعت بی بازگشت مراقبت کنید.