بی‌شک جاهای دیدنی اصفهان برایم پرتره‌ای جاودانه از هنر، معماری و فرهنگ است. گرچه دمای هوا در تمام طول سال مناسب می‌باشد، ولی ترجیحم برای سفر به اصفهان در بهار است. بوی تازه شکوفه‌ها و نسیم خنک شهر، مرا ناخودآگاه به آن سو و این سو می‌کشاند. بی‌آنکه در وجودم لحظه‌ای تکرار و خستگی رخنه کند، اصفهان را آرام سفر کردم و از هر گوشه‌ای این شکوه عظیم را با هزار و یک خاطره به یادگار بردم. آثار و بناهایی که به زبان می‌آیند و به عنوان نماینده فرهنگ مردمی هستند که به جبهه شگفت‌انگیز میراث قرن هفدهم پیوند می‌خورند؛ به شهر اصفهان خوش آمدید.
جاذبه های گردشگری اصفهان
اصفهان با بسیاری از جاذبه‌های تاریخی فراوانی که دارد به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز گردشگری در ایران و جهان محسوب می‌شود. برای کسانی که دوست دارند تجربه بی‌نظیری در سفر خود داشته باشند، قدم زدن در میدان نقش جهان، بازار و مساجد و اماکن دیدنی دیگر نصف جهان (لقب اصفهان) را به همگان پیشنهاد می دهیم. با این حال بگذارید یک به یک به آنها اشاره کنیم:
مسجد امام
میدان نقش جهان جاذبه مرکزی شهر اصفهان است که دارای چندین عجایب معماری است. در لبه جنوبی میدان که بیش از نیم کیلومتر طول دارد، مسجد امام یا مسجد شاه است. موزاییک‌های آبی رنگ با خوشنویسی قرآنی پر زرق و برق، ایوان‌های زیبا، مناره‌هایی با ظرافت و اصالت، طرح‌های گلدار هندسی شکل؛ وحدت خیره‌کننده این شاهکار آن را به عنوان یکی از زیباترین مساجد جهان تبدیل کرده است.
مسجد شیخ لطف الله
در بخش شرقی میدان نقش جهان، مسجد شیخ لطف الله واقع شده است. شیخ لطف الله، ده سال قبل از مسجد جامع امام با طرح کاشی و آراستگی‌های پیچیده با گنبد مرکزی اعجاب انگیز برخوردار است که از داخل و خارج از آن گردشگران را جذب خود می‌کند. مسجد به طرز غیرمعمولی مناره دارد، در ابتدا برای استفاده شخصی توسط اعضای خاندان سلطنتی مورد استفاده قرار می‌گرفت و توسط شیخ بهایی در زمان سلطنت شاه عباس طراحی شده بود.
بازار بزرگ
ورودی اصلی به بازار بزرگ اصفهان در امتداد لبه شمالی میدان نقش جهان واقع شده است که مشهور به بازار قیصریه است. بازار، مجموعه‌ای از کوچه‌ها، کاروان‌سراها و مدرسه‌ها است که دارای حفره‌هایی بر روی سقف خود است که جهت روشنایی استفاده می‌شود. اکثر بازار در زمان شاه عباس در قرن هجدهم توسعه یافت، اگر چه برخی از بخش‌های بسیار قدیمی‌تر هستند. در این بازار همه چیز از فرش گرفته تا ظروف میناکاری، می‌تواند سوغات بسیار عالی برای مسافران و گردشگران باشد.
سی و سه پل
دستور ساخت سازه سی و سه پل توسط شاه عباس اول، تحت نظارت الله وردی خان صدر اعظم وقت داده شد. این پل در گذشته به نام الله وردی خان شناخته می‌شد و بعد‌ها به علت ۳۳ قوس در آن به سی و سه پل تغییر نام یافت. سی و سه پل از فراز و فرود بی نقص ۳۳ کمان ساخته شده است. در قسمت جنوبی و انتهایی پل چای خانه بی‌نظیری وجود دارد. مسیر پیاده روی روی پل با دیوارهای بلند احاطه شده و روی کمان‌ها سقفی به‌عنوان پناه در برابر باد و خورشید گذاشته شده است.
منارجنبان
یکی دیگر از جاهای دیدنی اصفهان، منارجنبان است. این ساختمان دارای دو مناره با ارتفاع ۱۷ متر است که به فاصله ۱۰ متری از یکدیگر قرار گرفته‌اند. هنگامی که یکی از مناره‌ها شروع به لرزش می‌کند، دیگری به طور همزمان شروع به تکان خوردن می‌کند، بنابراین ارتعاش می‌تواند در کل ساختار و بنا منتقل شده و احساس شود.
آتشکده (معبد آتش)
یک مجموعه باستان شناسی دوران ساسانی است که در یک تپه با همین نام در حدود هشت کیلومتری غرب مرکز شهر اصفهان واقع شده است. تپه‌ای که حدود ۲۱۰ متر بالاتر از سطح دشت قرار دارد که در گذشته به نام مرابین شناخته می‌شد که در نزدیکی روستایی واقع شده است. بخشی از مجموعه در قسمت جنوبی تپه، بقایای حدود بیست ساختمان (یا اتاق درون ساختمان‌ها) است که بسیاری از آنها، به ویژه آنهایی که در نیمه پایین دشت هستند، تنها به عنوان پایه شناخته شده‌اند. چندین ساختمان در این دشت یک طرح طبقه بندی طاق مانند را دارند که مشخصه معابد آتش زرتشتیان قرن سوم است.
میدان نقش جهان
قبلا به عنوان میدان شاه و به عنوان قلب اصفهان در زمان صفویان در قرن هفدهم شناخته می‌شد که برای سخن‌رانی و جشن‌ها استفاده می‌شد. بدون تعصب، آن را می توان به عنوان چشمگیر‌ترین اثر معماری و فرهنگی در ایران نامید، علت را می‌توان ساختمان‌های تاریخی و باشکوه سلسله صفویه که دور تا دور میدان را احاطه کرده است در نظر گرفت. ساختمان‌های برجسته اطراف آن مسجد امام به جنوب، مسجد شیخ لطف الله در شرق، کاخ عالی‌قاپو در غرب و بازار قیصریه در شمال است. میدان نقش جهان به عنوان میراث جهانی در سال ۱۹۷۹ توسط یونسکو ثبت شد.
پل خواجو
یکی دیگر از مکان‌های دیدنی شهر اصفهان، پل خواجو است که در زمان سلطنت شاه عباس دوم ساخته شد. طول پل ۱۳۳ متر و عرضش ۱۲ متر می‌باشد و نسخه پیشرفته‌تر سی و سه پل است. در قسمت شرقی پل حوضچه‌ای برای تجمع آب برای مناطق اطراف وجود دارد که در نهایت به کانال‌ها کشیده شده است. در قسمت غربی پله‌هایی هست که در نهایت به داخل آب می‌رسد. در مرکز پل خواجو، می‌توانید یک غرفه هشت ضلعی را ببینید که اکنون به عنوان گالری هنری مورد استفاده قرار می‌گیرد. مردم در گذشته در پل خواجو به صحبت می نشستند و یا از آب برای شست و شوی خود استفاده می‌کردند.
عالی قاپو
حیاط جلویی وسیع که سقف آن توسط ۱۸ ستون چوبی نازک حمل می‌شود که برای تماشای مراسم و بازی‌ها (شاید چوگان) استفاده می‌شود. در هر طبقه به راحتی می‌توانید توسط یک راهرو مارپیچ جالب دسترسی پیدا کنید. کار نقاشی و گچ کاری کاخ بسیار چشم‌گیر است به خصوص در سالن پذیرش و اتاق موسیقی. در گوشه‌ای از اتاق موسیقی که به شکل چوب بریده شده است، برای آکوستیک اتاق در نظر گرفته شده است. دیوارهای طبقه بالا، با غشای گچی پوشیده شده با نقاشی‌های زیبا از گل تزئین شده‌اند.
مسجد جامع
مسجد جامع که به نام جمعه نیز شناخته می‌شود، یکی از بناهای تاریخی پس از اسلام در ایران است که در قرن چهارم میلادی ساخته شده است و در دوران سلجوقی، آل مظفر و شاه عباس اول گسترش یافت. در هر جای مسجد، به غیر از سبک‌های مختلف معماری، انواع مختلف شعر و خطوط نثر قابل مشاهده است. این مسجد مجموعه‌ای از ساختمان‌ها و شاهکارهای هنری پس از اسلام در ایران است.
چهل ستون
کاخ چهل ستون و باغ آن حدودا ۶۷۰۰۰ متر مربع مساخت دارد که در زمان سلطنت شاه عباس اول تاسیس شد. برای سرگرمی و پذیرایی شاه و مهمانان خارجی مورد استفاده قرار می‌گرفت. نام چهل ستون توسط تصویر منعکس شده از ۲۰ ستون چوبی آن در آب چشمه الهام گرفته شده است. نقاشی‌های سرامیک شامل بسیاری از ترکیب‌های زیباشناسی در سبک سنتی مینیاتوری است که به تعدادی از رویدادهای تاریخی و همچنین صحنه‌های عاشقانه اشاره دارد.
کلیسای وانک
کلیسای وانک، همچنین به نام کلیسای خواهران مقدس نیز شناخته می‌شود. این کلیسا باقی مانده از فرهنگ‌های تاریخی، آداب و رسوم و باور‌های ارمنیان در ایران است. نقاشی های دیواری فراتر از زیبایی هستند، تصاویر صحنه‌های قدیمی و عهد جدید بر روی دیوارها نقش بسته است، پنل‌ها در امتداد دیوارها داستان شهادت سنت گریگوری را ترسیم می‌کنند، اما نقاشی‌های دیگر نشان دهنده وسوسه‌های عرفانی و جسمی است.
مدرسه چهار باغ
مدرسه چهار باغ، همچنین به عنوان مدرسه مادرشاه نیز شناخته می‌شود. این مدرسه برای دروس الهیات در اواخر سلطنت شاه سلطان حسین صفوی در سال‌های ۱۱۱۶ تا ۱۱۲۶ هجری قمری ساخته شد. مدرسه شامل انواع مختلفی از آثار کاشی کاری است که آن را به یک ساختمان منحصر به فرد تبدیل کرده است. در واقع، این مدرسه به عنوان موزه کاشی کاری اصفهان نیز شناخته می‌شود.
کلام آخر
اصفهان مرکز دیپلماسی و مهمتر از همه شهری برای تجارت عظیم و تقاطعی بین المللی محسوب می‌شد. مأمورین و تجار در دادگاه شاه عباس پذیرفته شدند. معامله با اروپا در حال انجام بود و نه صرفا به پارچه، بلکه اشیاء هنری محدود می‌شد و مهم‌ترین آنها مینیاتورهای ظریف مرسوم در اصفهان و نیز فرش بوده است. با این حال، جایگاه دیپلماتیک در کنار جاهای دیدنی اصفهان، این شهر را به نقطه کانونی کنکاش تاریخی و فرهنگی بدل کرده است.
در این راستا، جهت اجاره آنلاین ویلا و آپارتمان در اصفهان به وبسایت شب مراجعه کرده و با اطمینان خاطر اقامتگاه خود را رزرو کنید.
