اسم قلعه که میاد، احتمالا خیلیامون یاد داستانایی میفتیم که توش پادشاه شجاع ، دنبال شاهزاده محبوس توی قلعه میره تا نجاتش بده. خیلیامون هم ممکنه فکر کنیم قلعه ها، یه جای تجملی و لوکس بودن و پادشاها توی قلعه ها حسابی به تفریح و خوشگذرونی مشغول بودن.
اما حقیقت اینه که قلعه ها جای راحتی برای زندگی کردن نبودن! این دژهای سنگی بیشتر از اینکه جایی برای تفریح باشن، محلی بودن برای جنگ و دفاع و بعضی وقتا پناه گرفتن.
با اینکه تاریخچه پیدایش قلعه ها در اصل به اروپا بر میگرده ، ولی تو آسیا و کشور خودمون هم چندین قلعه باستانی و معروف وجود داره که حتی قدیمی تر و پر داستان تر از نمونه های اروپاییشن. قلعه هایی که سنگها و دیوارهاشون، جنگها و زندگی هایی که تو دلشون گذشته رو با سخاوت نشونمون میدن.
نمونه این قلعه های باستانی و قدیمی ، قلعه کنگلو هست که توی استان مازندران قرار گرفته . یه قلعه متروکه روی قله یه تپه بزرگ توی سواد کوه مازندران. یه جای دیدنی و نفسگیر که یه جورایی بکر و خلوته و جون میده واسه یه گشت و گذار حسابی!
اگه موافقین میتونیم یه سفر کوتاه به این قلعه داشته باشیم :
کنگلو، نگهبان شجاع ساسانیان
تصور کنین که سوار ماشین زمان شدین و برگشتین به زمانهای گذشته . حدود 1800 سال قبل! زمانی که ساسانیان، حکومت ایران رو به دست داشتن. تصور کنین که پادشاهان اون زمان یه محدوده بزرگ جغرافیایی رو اداره میکردن و مجبور بودن برای دیده بانی و دفاع ، تو بخش های خاصی قلعه های صعب العبوری رو بسازن!
یکی از این قلعه ها ، قلعه کنگلو بود. یه دژ نظامی نسبتا بزرگ توی رشته کوههای البرز که موقع حمله های ناگهانی دشمنا، مثل سپر عمل میکرد. معمارای اون زمان ، این قلعه رو جوری ساختن که مانع ورود غریبه‌ها و مهاجمین به داخل کوههای کشور بشه. یه جور دیوار دفاعی که روبه روی دشمنا قرار میگرفت.
ضلع جنوبی قلعه ، منطقه بزرگی رو تحت پوشش خودش قرار میداد و به همین دلیل نگهبانا معمولا از این محل ، کوهها و راههای ورودی رو رصد و کنترل میکردن. حتی تو بعضی از متون تاریخی اومده که آخرین پادشاه طبرستان در دوره ساسانی ، موقع حمله عرب ها ، از این قلعه استفاده کرد تا بتونه لشکریانش رو از این محدوده بگذرونه.
کنگلو امروز در چه حاله؟
خب اگه موافقین از ماشین زمان پیاده شیم و به زمان حال برگردیم.
قلعه کنگلو با گذشت زمان مثل هر اثر تاریخی دستخوش تغییرات زیادی شده. بیشتر قسمت‌های داخلی قلعه از بین رفته و در حال حاضر نمای بیرونی اون سالم مونده. شکل ظاهری قلعه و دیواره های اون که به سمت راست و چپ کشیده شدن ابهت خاصی به کوههای سواد کوه داده . تا جایی که محلی ها اسم ” عقاب مازندران ” رو روی این دژ تاریخی گذاشتن.
محلی ها ، به جز عقاب مازندران به این قلعه میگن ” چکل ” . معنی این لغت میشه صخره دست‌نیافتنی . صخره و یا به عبارتی قلعه ای که اونقدر بلنده که خورشید هر روز برای طلوع از زیر اون بالا میاد و موقع غروب از اون پایین میره.
سفر به سواد کوه و بازدید از کنگلو
خب خبر خوب اینه که کنگلو یه منطقه بکر و نستبا ناشناخته س! واسه همین خلوته و شما میتونین توی آرامش یه آخر هفته رو برای دیدن این منطقه انتخاب کنین .در ضمن فصل اصلی گشت و گذار تو این محدوده از آخر فروردین تا اواخر مهره. پس دیگه بهونه نیارید و شروع کنین به برنامه ریزی .
اما اگه واستون سواله که چطوری میشه اینجا اومد، باید شما رو در جریان بذاریم که اول باید وارد جاده فیروزکوه بشید. بعد باید از سه راهی خطیرکوه بگذرید . بعد از کمی رانندگی، یه جاده فرعی سمت چپ شما پدیدار میشه که شما رو به سمت روستای کنگلو هدایت میکنه. قلعه کنگلو تو جنوب و در فاصله یک کیلومتری این روستا قرار گرفته.
تا روستای کنگلو جاده آسفالته. بعدش برای دیدن قلعه باید از ماشین پیاده شین وحدود ششصد متر (تقریبا چهل دقیقه) پیاده روی کنین. راه پیاده روی شیب داره پس خیلی عجله نکنین . البته مسولان میراث فرهنگی تلاش کردن که در بخشهایی از مسیرپیاده روی ، یه سری پله های سنگی تا ابتدای قلعه درست کنن .
آب ، خوراکی و کفش کوهنوردی یادتون نره . اینجا سرویس بهداشتی نداره . البته مردم روستا بسیار مهربونن و اگه چیزی بخواین حتما کمک میکنن.
ترجیحا یه روز آفتابی رو برای دیدن اینجا انتخاب کنین. بعدش هم سعی کنین جوری برگردین که پیش از تاریکی به جاده خطیر کوه برسید .
امیدوارم دیدن اینجارو از دست ندید!
حسابی خوش بگذره
