فهرست مطالب
شیراز بری و آرامگاه حافظ و سعدی نری؟ امکان ندارد! اما چرا این مکان اینقدر جذاب است و هر مسافری که به شیراز می‌رود از حافظیه دیدن می‌کند؟ شاید چون فرهنگ و تاریخ ما ایرانی‌ها با حافظ و اشعار و فالش گره خورده است. اصلا تاریخچه حافظیه چیست؟ برای رفتن به حافظیه چکار باید کرد و قیمت بلیت چند است؟ دیدن حافظیه یکی از تجربه‌های منحصر به فردی است که هر مسافر شیراز باید آن را تجربه کند. این آرامگاه در شیراز نه تنها مکان استراحت لسان‌الغیب، حافظ شیرازی، بلکه نماد عمیق‌ترین احساسات انسانی، عرفان و شعر است. ولی قبل از رفتن به حافظیه، خوب است چند نکته تاریخی درباره‌ی این شاعر و این مکان دیدنی بدانید.
برا اجاره سوئیت در شیراز کلیک کنید
حافظیه شیراز کجاست؟
آرامگاه حافظیه در شمال شیراز و جنوب دروازه قرآن قرار دارد و یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم این شهر است. طراحی این آرامگاه را معمار فرانسوی، آندره گدار، که علاقه زیادی به فرهنگ ایران داشت، انجام داده است. این مقبره در دوره‌های مختلف، از جمله حکومت شاه عباس صفوی و زندیه، مورد مرمت قرار گرفته است. در دوران زندیه، سنگ مرمری بر مزار حافظ قرار داده شد و بعدها، حاکم فارس بنایی گنبدی بر فراز آن ساخت. در سال ۱۳۱۶، این آرامگاه به دستور شاه به شکل امروزی بازسازی شد.
بخوانید از: کامل‌ترین اطلاعات راهنمای سفر به شیراز
تاریخچه آرامگاه حافظ
حافظیه، آرامگاه جاودانه شاعر غزل‌های ناب، تاریخ پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است. پس از ۶۴ سال از درگذشت حافظ در سال ۷۹۲ هجری قمری، اولین مقبره‌اش در دوران حکومت میرزا ابوالقاسم گورگانی ساخته شد. این بنا در ابتدا دارای گنبدی با حوضی در مقابل خود بود که آب رودخانه رکن‌آباد در آن جاری می‌شد. در طول تاریخ، این آرامگاه چندین بار مرمت شد؛ نخستین بار در دوره صفوی، سپس در دوران نادرشاه افشار و بعد در سال ۱۱۸۹ هجری قمری به دستور کریم‌خان زند که تالاری به آن افزود. در دوره قاجار، فردی زرتشتی به نام اردشیر آرامگاهی باشکوه بنا کرد، اما به دلیل مخالفت‌های مذهبی، این بنا تخریب شد. در نهایت، شاهزاده ملک منصور شعاع‌السلطنه دستور ساخت ضریحی آهنی بر مزار حافظ را داد. آخرین بازسازی این مکان در سال ۱۳۸۶ هجری شمسی انجام شد.
بخوانید از: معماری سنتی شیراز
قسمت‌های مختلف حافظیه
آرامگاه حافظ از بخش‌های مختلفی تشکیل شده که هرکدام معنا و مفهوم خاصی دارند. حیاط جنوبی، ورودی اصلی آرامگاه، نماد مادیات است و با گذر از آن و بالا رفتن از پله‌ها، سیر عرفانی آغاز می‌شود. آرامگاه مرکزی دارای گنبدی مسی به ارتفاع ۱۰ متر است که نماد آسمان بوده و با رنگ‌هایی مرتبط با عرفان تزئین شده است. رواق چهار ستونه که با ۲۰ ستون سنگی ساخته شده، بخش‌های شمالی و جنوبی را از هم جدا می‌کند. محوطه شمالی که محل مزار حافظ است، با درختان نارنج و حوض‌های مستطیل‌شکل، نماد ملکوت و معنویت محسوب می‌شود.
بخوانید از: معرفی باغ ارم شیراز؛ بهشت راستین ایرانی
سنگ آرامگاه حافظ؛ تجلی شعر و عرفان
سنگ مزار حافظ، یادگاری از دوره زندیه، از مرمر سفید خالص ساخته شده و به دستور کریم‌خان زند بر مزار این شاعر بزرگ قرار گرفته است. این سنگ که نیم متر ارتفاع دارد، مزین به ابیاتی از غزل‌های حافظ است که با خط نستعلیق توسط حاج آغاسی بیگ افشار حکاکی شده‌اند. اطراف مزار، هشت ستون پنج‌متری قرار دارد که به زیبایی معماری آرامگاه افزوده است.
در کنار حافظ، آرامگاه‌های بسیاری از چهره‌های سرشناس فرهنگ و ادب نیز در این مجموعه قرار دارند؛ از جمله سید علی‌اکبر فال‌اسیری، طالب جاجرمی، فرصت‌الدوله شیرازی، مهدی حمیدی و بسیاری دیگر. حافظیه نه‌تنها محل آرامش لسان‌الغیب که مکانی مقدس برای عاشقان شعر و ادب است، جایی که بازدیدکنندگان با زمزمه‌ای از غزل‌های حافظ، در فضای روحانی آن غرق در اندیشه و عرفان می‌شوند.
بخوانید از: راهنمای کامل بازدید از آرامگاه سعدی شیرازی ۱۴۰۳
نمادهای آرامگاه حافظ
آرامگاه حافظ به عنوان نمادی از خورشید شناخته می‌شود و در طراحی آن از نمادهای مختلفی با معانی عمیق استفاده شده است. برخی از این نمادها عبارت‌اند از:
- رنگ آبی فیروزه‌ای: نشان‌دهنده بهشت و آرامش معنوی
- ترکیب سیاه و سفید: نماد چرخه شب و روز و گذر زمان
- رنگ سرخ ارغوانی: نشانی از شراب ازلی و عشق عرفانی
- قهوه‌ای سوخته: سمبلی از خاک و فروتنی انسان
- نمای بیرونی گنبد: یادآور آسمان و همچنین شباهتی به کلاه درویشان دارد.
- ورودی حافظیه: نمادی از اسارت و دنیای مادی که با پیشروی به سمت آرامگاه، رهایی و سلوک معنوی را تداعی می‌کند.
این نمادها، روح شاعرانه و عرفانی حافظ را در معماری آرامگاه او به نمایش می‌گذارند.
دسترسی به حافظیه
با خودروی شخصی که بسیار ساده و سرراست تابلو‌های حافظیه را دنبال کرده و به آرامگاه حافظ می‌رسید. اما برای حمل و نقل عمومی ایستگاه مترو زندیه پیاده شده و با خط واحد بلوار نارنجستان در ایستگاه حافظیه پیاده شوید.
بهترین زمان بازدید از حافظیه
شیراز را هر زمان بروید جذاب است؛ بهترین زمان‌ها می‌تواند اردیبهشت یا مهر ماه باشد. برای دیدن حافظیه خوب است که یک بار در نور روز بروید و یک بار در شب. هر کدام صفایی دارد!
بخوانید از: معرفی جاهای دیدنی شیراز، شهر شعر و بهارنارنج
جاهای دیدنی نزدیک آرامگاه حافظ
فاصله باغ جهان‌نما تا آرامگاه حافظیه: ۹۵۰ متر پیاده روی
فاصله موزه هفت تنان تا آرامگاه حافظیه: حدود ۱ کیلومتر
فاصله باغ عفیف آباد تا آرامگاه حافظیه: ۸.۳ کیلومتر
رستوران‌های نزدیک حافظیه
در اطراف آرامگاه حافظ در شیراز، چندین رستوران متنوع وجود دارد که می‌توانید پس از بازدید از حافظیه، از آن‌ها لذت ببرید:
رستوران هفت‌خوان
این مجموعه در نزدیکی دروازه قرآن قرار دارد و شامل ۵ رستوران و ۲ کافی‌شاپ است که انواع غذاهای ایرانی، فرنگی، دریایی و فست‌فود را ارائه می‌دهد.
رستوران صوفی
یکی از رستوران‌های معروف شیراز با فضایی سنتی که انواع غذاهای ایرانی را سرو می‌کند.
رستوران شرزه
این رستوران با موسیقی زنده و غذاهای سنتی ایرانی، تجربه‌ای دلنشین را برای مهمانان فراهم می‌کند.
رستوران خانه پرهامی
در این رستوران سنتی می‌توانید در فضایی قدیمی و دلنشین، از غذاهای محلی شیراز لذت ببرید.
بخوانید از: بهترین رستوران های شیراز را بشناسید؛ شکم گردی در شهر راز
هزینه بلیط ورودی حافظیه
آرامگاه حافظ در بهار سال ۱۴۰۳ برای گردشگران و مسافران ایرانی ۳۰ هزار تومان است. این مبلغ برای گردشگران خارجی بیشتر است .
اقامتگاه‌های نزدیک حافظیه
در نزدیکی آرامگاه حافظ در شیراز، گزینه‌های متنوعی برای اقامت وجود دارد که با توجه به سلیقه و بودجه‌تان می‌توانید انتخاب کنید. سایت شب هم پیشنهادات جذابی برای اقامت در شیراز دارد. شما می‌توانید در هر مکانی در این شهر ویلا و سوئیت شیراز خود را رزرو کنید و از سفر خود لذت ببرید.
حافظیه نه فقط یک آرامگاه، بلکه نمادی از فرهنگ، هنر و عرفان ایرانی است که روح هر بازدیدکننده‌ای را تسخیر می‌کند. این مکان، تلفیقی از تاریخ، معماری و شعر است که هر گوشه‌اش روایتگر حکایت‌های عمیق از سیر و سلوک حافظ و میراث ماندگار اوست. فرقی نمی‌کند در روشنای روز به آن قدم بگذارید یا در سکوت شب، هر لحظه در حافظیه سرشار از حس آرامش و الهام خواهد بود. سفر به شیراز بدون دیدن این مکان رؤیایی کامل نیست، پس اگر روزی گذرتان به این شهر افتاد، فرصت تماشای حافظیه و خواندن غزلی از لسان‌الغیب در کنار مزارش را از دست ندهید.